This content is also available in: English Español Čeština Magyar
Diagnostyczne cechy cytologiczne
- rozmaz bogatokomórkowy
- dominuj?ce uk?ady drobnop?cherzykowe lub beleczkowe
- st?oczone i nak?adaj?ce si? komórki
- zmiany komórkowe (ma?a atypia, jednolite powi?kszenie)
- sk?py koloid lub jego brak
Kilka z tych cech powinno by? obecnych, aby rozpozna? zmian? „cytologicznie podejrzan?”. Znaczna atypia j?drowa i mitozy zazwyczaj nie wyst?puj?. Makrofagi s? nieobecne. Nagie j?dra s? zwykle pojedyncze lub nieobecne.
Nie ma jednego kryterium, które by?oby wystarczaj?ce do odró?nienia guzka ?agodnego od podejrzanego. Obecno?? kilku cech zwi?ksza prawdopodobie?stwo z?o?liwo?ci i w takim przypadku powinno si? postawi? rozpoznanie guzka p?cherzykowego podejrzanego. Rozmazy, które zawieraj? wy??cznie populacj? komórek Hurthle’a s? z definicji podejrzane.
Diagnostyka ró?nicowa obejmuje inne nowotwory tarczycy. Szczeliny j?drowe i pseudowodniczki mog? by? ogniskowo obecne w niektórych gruczolakach i rakach p?cherzykowych. Je?eli maj? charakter ogniskowy, nie powinno si? rozpoznawa? raka brodawkowatego, ale zmian? powinno si? okre?li? jako podejrzan?. W tzw. szkliwiej?cym gruczolaku beleczkowym w rozmazie wyst?puj? komórki owalne lub wrzecionowate, w skupiskach lub w rozproszeniu. Kluczem do rozpoznania tego guzka s? spiralne i równoleg?e szeregowe uk?ady komórek, bezpostaciowy, szklisty materia? i oko?oj?derkowa strefa przeja?nienia. Wariant jasnokomórkowy raka p?cherzykowego mo?e by? pomylony z guzami przytarczyc lub przerzutem raka jasnokomórkowego nerki, ale komórki zazwyczaj wykazuj? immunohistochemicznie dodatni odczyn na obecno?? tyreoglobuliny.
Jedynie oko?o 30 – 40% przypadków ocenionych jako podejrzane okazuje si? guzami z?o?liwymi. W?ród nich, jedynie 50 – 75% stanowi? raki p?cherzykowe, pozosta?e za? s? wariantem p?cherzykowym raka brodawkowatego.
Klasyfikacj? Thy wymy?lono na potrzeby kliniczne, aby odseparowa? zmiany o wysokim ryzyku z?o?liwo?ci od zmian o ma?ym ryzyku. W obu przypadkach chirurg zaproponuje wyci?cie guzka, ale w pierwszym przypadku (kategoria Thy4) ryzyko wynosi oko?o 80%, za? w drugim (Thy3) – oko?o 20%. U pacjentów z rozpoznaniem „guzek p?cherzykowy podejrzany” zazwyczaj wykonuje si? lobektomi?; je?eli w badaniu histologicznym zostanie rozpoznany rak, zaleca si? ca?kowite wyci?cie tarczycy.
Próbuje si? wykorzysta? dodatkowe techniki do odró?nienia zmian p?cherzykowych ?agodnych od podejrzanych. Morfologia i analiza obrazu nie jest wystarczaj?co dok?adna z klinicznego punktu widzenia. Pomiary DNA w cytometrii przep?ywowej nie s? równie? u?yteczne; aneuploidia nie gwarantuje, ?e guz jest z?o?liwy. Badanie immunohistochemiczne z MIB-1 nie ma wi?kszej warto?ci, gdy? aktywno?? proliferacyjna w gruczolakach i rakach mo?e by? podobna. Ocena immunocytochemiczna galectin-3 wydaje si? obiecuj?ca, poniewa? w wi?kszo?ci raków odczyn jest dodatni, a w wi?kszo?ci gruczolaków ujemny, ale metoda nie jest specyficzna ani wystarczaj?co czu?a z punktu widzenia praktyki klinicznej. Do diagnostyki ró?nicowej mo?na wykorzysta? te? zmiany genetyczne: translokacja t(2;3) jest specyficznym markerem dla raka p?cherzykowego.
Follicular carcinoma
It represents the second most common thyroid cancer (5-15% of thyroid malignancies). It is usually a solitary nodule but, differently from follicular adenoma, it shows capsular infiltration and vascular invasion. Follicular carcinoma is usually divided into two histological subtypes: a minimally invasive with a very good prognosis and a widely invasive with poor prognosis, which tends to metastatize to lung and bones.
The cells of follicular carcinoma never show the nuclear features of papillary carcinoma, which helps to distinguish follicular carcinoma from the follicular variant of papillary carcinoma.
Hürthle cell tumours
Hürthle cells (oncocytes) are altered follicular cells which are very rich in mitochondria. In cytologic smears, they appear as polygonal cells, with large and finely granular cytoplasm, purple with MGG staining and orangeophilic with Papanicolaou staining. They can be binucleated, nuclei are enlarged and their size may be variable, often with prominent nucleoli.
Hürthle cells are common in Hashimoto`s thyroiditis and in multinodular goiter, where they can also form macroscopic nodules. Benign Hürthle cells are usually cohesive and do not have prominent nucleoli; a slight or moderate pleomorphism can sometimes be observed. In Hashimoto`s thyroiditis, they are admixed with numerous lymphoid cells. In nodular goiter, they are admixed with macrophages and colloid.
In Hürthle cell tumors the aspirate is generally composed of a pure Hürthle cell population. The cells are usually discohesive, but aggregates can be seen. Vesicular nuclei and prominent nucleoli are often present. In the case of a Hürthle cell neoplasm, normal follicular cells are usually absent and so are abundant lymphocytes; colloid may be present.
The differential diagnosis includes some variants of papillary carcinoma, such as tall/pink cell and oncocytic. Moreover, rare Hürthle cell tumors show papillary architecture (oncocytic papillary neoplasm). Variants of papillary carcinoma can be excluded by the absence of the characteristic nuclear features in almost all cases. Metastatic renal cell carcinomas may mimic Hürthle cell neoplasms, but immunocytochemistry for thyroid transcription factor 1 (TTF-1), which is positive in follicular and Hürthle cells, is negative in the cells of renal cell carcinoma. Medullary thyroid carcinoma shows a dispersed cell pattern and a cytologic appearance that can mimic a Hürthle cells neoplasm. Prominent nucleoli are usually absent in medullary carcinoma. With MGG stains, the granules of Hürthle cells are blue, the ones of the cells of medullary carcinoma are red.