Υπάρχει κυστικό, συνήθως παχύρευστο υγρό, που συχνά περιέχει κρυσταλλοειδή, με σημεία ωσμωτικής βλάβης στα επιθηλιακά στοιχεία. Το δείγμα ενδέχεται να είναι ιδιαίτερα φτωχό σε κύτταρα. Υπάρχει μη καθαρό νεκρωτικό υπόβαθρο. Μεγάλοι, πιθανώς εξαγωνικοί κρύσταλλοι ενδέχεται να παρατηρηθούν. Σε περίπτωση φλεγμονής, άτυπα μεταπλαστικά πλακώδη κύτταρα μπορεί να είναι ορατά. Η παρακέντηση είναι συχνά θεραπευτική, σε κάποιες περιπτώσεις η τελική αιτία ανάπτυξης της νόσου είναι πέτρα στο σύστημα πόρων των αδένων.